І туды гара і сюды гара.
А пад тымі крутыми гарамі
Ходзіць ладна зара
.
Гэта не зара - дзяўчына мая,
Я яе поглядце лiцо румяное
Па ваду пайшла

Дзяўчына мая, напаі каня.
Сядзем мы, сядзем ды й паедзем
Удаль ад майго двара.

А ў маім двары нічога няма,
Толькі-толькі красная каліна,
Й тая не цьвіла.
Каліна мая,чаму ж не цьвіла,
Былі, былі лютыя марозы - змарозілі яе.

І туды гара і сюды гара.
А пад тымі крутыми гарамі
Занялась зара.